Tegenwoordig zie je veel artikelen met 3, 5 of 7 stappen in een stappenplan. Om een switch te maken of ergens vanaf te komen. De drie obstakels etc. En daar krijg ik jeuk van! Hoezo?
Afgelopen weekend was ik op het internet aan het zoeken naar relevante artikelen voor mijn Facebook pagina en nieuwsbrief. En vond een leuke post op LinkedIn over een stappenplan om van je rot-gevoel af te komen. Echt een leuk artikel. Vervolgens kreeg ik in mijn mailbox een nieuwsbrief met 5 stappen om van je hoofd in je lijf te komen. Ook een super leuk artikel! Zag ik een aankondiging voor een webinar waarin ik 3 obstakels kon overwinnen. Kortom: waar ik ook keek, ik zag voortdurend stappenplannen voorbij komen.
En toen…kreeg ik jeuk.
Want ik had de stappenplannen gelezen en vond het -echt- leuke artikelen. Ook gedeeld via social media, omdat ze zich bevinden in mijn thema (coachen op identiteit). Maar ik kreeg jeuk. En goed ook. Waarom eigenlijk? Drie redenen:
Waar gaat het om?
Het gaat om de stap die blijft hangen, die resoneert! En dat is ook meteen de bottleneck. Want voor mij is het punt 1 of 3. Maar wat is het voor jou? Zoveel mensen, zoveel manieren.
Maar misschien bedoelen ze dat ook wel.
Door meerdere stappen te geven, is er altijd wel een stap die resoneert. En die bij jou aansluit.
Wat maak ik me druk eigenlijk?!?
En dat is ook weer nergens voor nodig. Even op mijn ademhaling letten en weer doorgaan! Ik ben geen mens van de lijstjes en stappen. Heb het ooit wel eens geprobeerd. En als ik een ezelsbruggetje had, dan kon ik ze ook onthouden. Misschien mag ik gewoon concluderen dat stappenplannen en ik geen match zijn. En voor anderen weer wel. En zij schrijven daar mooie artikelen over. Die ik weer deel 🙂
Drie tips!
Bij deze drie tips om van stappenplannen af te komen:
Met een knipoog natuurlijk 😉
Kijk gewoon wat bij jou past en hoe het voor jou voelt! Dat is belangrijker dan alle stappen volgen.
Je eigen stappenplan creëren?
Dat past dan weer wel bij mij. In de coaching werk ik volgens de methode “wat is nu de volgende eerste stap?”. En hoe klein deze stap ook is, dat maakt niet uit. Een stap is een stap, nietwaar? En de volgende stap kondigt zich vanzelf aan. Daar heb ik geen stappenplan voor nodig. De klant bepaalt namelijk zelf zijn eigen stap, niet ik. En die is elke keer weer anders. gelukkig maar. Want anders had ik de stappen (weer) niet kunnen onthouden!