Het begon tijdens de zwangerschap van Luuk… onrustige benen. Restless legs. In de nacht wakker liggen met een soort van spierspanning in mijn benen die ik niet kon stoppen. Dat is zo’n 10 jaar geleden. Dan was het weer even weg, dan weer terug… op en af.
Want man o man, deze zomer was het echt heftig. Voor mijn gevoel hele nachten niet slapen en voor het eerst lukte het me ook niet om de dag gewoon op te pakken en door te gaan. Nee, ik was moe. Echt moe.
Een verandering was gewenst, NEE, hoogst noodzakelijk
Verwonderlijk waren sommige inzichten
Zo kwam ik er bijvoorbeeld achter, met hulp van een vriendin die samen met mij de Masterclass bij Biologika volgt, dat ik moeilijk kon ontspannen. Ik liep altijd met een schrijfboekje in mijn hand. Niet even gewoon voor me uitstaren. Nee, altijd wat doen, bezig zijn.
Ook “wist” ik wel veel dingen maar had ik ze niet goed doorvoeld. Conflicten bijvoorbeeld, vind en vond ik altijd spannend. En dat maalde ’s nachts. Nu sta ik me toe om het te voelen waardoor het vervolgens sneller zakt.
Gek genoeg kostte het me geen moeite om deze veranderingen door te voeren
Ik kan niet naar een ander kijken en verwachten dat het beter gaat. Dat de ander heel veel energie in mij moet steken. Of dat nu mijn partner is of een mesoloog of trainer. Uiteindelijk is het mijn lijf, mijn verantwoordelijkheid en als ik wil dat het beter gaat, heb ik de regie te pakken. Ik eet bijvoorbeeld vaker nu als ontbijt een bord sla met avocado en citroensap. Ik geniet ervan! Waarbij ik merk dat het effect heeft.
Hoe het nu gaat?
Wat heerlijk om te slapen en me in de ochtend te realiseren dat ik de nacht heb doorgeslapen.
Soms heb ik het weer en merk ik dat mijn focus vooral bij anderen ligt ipv bij mezelf. Of dat ik stiekem te weinig groenten heb gegeten of mijn supplementen ben vergeten. Soms steekt dan nog even de oude angst van afgelopen zomer op “als het maar niet weer zo heftig wordt…”. Dat hoort er ook bij! Het blijft een aandachtspunt. Doordat ik zelf de regie pakte, mezelf verantwoordelijk maakte, ben ik ervan overtuigd, gaat het nu veel beter!
Het is dus absoluut de moeite waard om energie in jezelf te steken!
Waarbij ik niet zeg dat dat niet samen kan vallen met een onderzoek of behandeling vanuit de reguliere geneeskunde. Ik heb voor de volledigheid ook mijn bloed laten testen. Of er wellicht ergens tekorten waren (gebaseerd op mijn eigen onderzoek). Uiteindelijk gaat het erom dat je datgene doet waar jij je goed bij voelt, wat jou (zielen)rust geeft. Mezelf “weggeven” aan de reguliere geneeskunde geeft mij geen rust, een samenwerking wel. De regie pakken zeker.
Ik hoor mensen weleens zeggen dat ze eerst het traject met de huisarts of specialist doorlopen, alvorens te kijken naar alternatieven. Dat is helemaal oke, zolang het je ook maar (zielen)rust geeft.
Wil je het samen onderzoeken? Wees dan mijn proefklant!
Wil je nu ook samen met iemand (ik dus) je klachten onderzoeken? Dat kan! Ik volg momenteel de 10-daagse masterclass van Biologika en ben op zoek naar proefklanten! Spreekt dit je aan? Wil je de diepte in en daarbij op een andere manier naar klachten kijken, waarbij ook gelachen mag worden? Stuur me dan een bericht via het contactformulier of stuur me een WhatsApp bericht (knop rechtsonder op de website).
Relevante links