Dit waren de beginwoorden van mijn Story, dat ik hield op 25 september 2020. Een story waarin ik vertel over mijn kleine oudere broer Sjaak, mijn passie voor opstellingen (systemisch werk) en de transformatie van denken naar voelen. Van hard naar hart.
Yvonne van den Bergh, organisator van Stories worth sharing, introduceerde mij als zijnde iemand die datgene een stem geeft wat je niet kunt zien. Om te beginnen, geef ik graag mijn oudere broer een stem! Sjaak. Zo heb ik hem genoemd. Welke naam onze ouders hem zouden hebben gegeven, weet ik niet. Maar zo heet hij voor mij. Hij heeft helaas dit leven niet gered. Tijdens de zwangerschap is hij overleden. Maar niet vergeten. Hij is mijn kleine oudere broer.
[De beelden refereren naar een gedeelte van mijn story op Youtube.]
Mijn kleine oudere broer
Wat zeg ik daarmee eigenlijk? Bekijk de beelden hier…
Mijn eerste opstelling was met Sjaak
Wat een verschil dat voor mij maakte! Ik kom uit een gezin met vijf kinderen. Voor mijn gevoel leek het alsof ik de enige was die “last” had van het feit dat Sjaak er niet was. Ik miste hem, had soms verdriet om hem, voelde me zo alleen maar wist niet waarom. Tot die ene opstelling.
In mijn story vertel ik over deze opstelling. Bekijk hier gerust de beelden.
Deze opstelling gaf mij een enorm inzicht. Sjaak zorgde ervoor dat ik mijn eigen plek innam. Met de verantwoordelijkheden die daarbij horen. Ook was ik getriggerd door deze bijzondere vorm. Wat een effect heeft een opstelling! Wow! Daar wilde ik meer van weten, leren, zien en horen.
Niet alleen ik kwam tot een bijzonder inzicht
Ook degene die Sjaak mocht representeren in de opstelling kreeg een inzicht. Welke? Dat zie je hier!
Oke, dit was de druppel! Niet alleen de vraaginbrenger bij een opstelling ging met nieuwe inzichten naar huis. Ook representanten. Zelfs observanten (mensen die niet hoeven deelnemen aan de opstelling en alleen toekijken). Wat een magisch gebeuren!
Inmiddels heb ik als begeleider van opstellingen veel mensen een stem gegeven
Met allen een vraag die de moeite van het onderzoeken waard is. Met behulp van een opstelling.
Een tweetal voorbeelden.
Een opstelling gaat niet alleen over kinderen en de dood
Door deze voorbeelden en mijn story lijkt het wellicht dat een opstelling alleen kan gaan over de dood en kinderen. Niets is minder waar! Je vraag kan zowel abstract als concreet.
Ik heb een vraaginbrenger wel eens letterlijk een zin laten opstellen. Dat was deze zin “wat heb ik nodig om alles toe te laten”. Waarbij de hele groep aan representanten opstond toen ik haar vroeg om het woord “alles” op te stellen. En een representant zich erg kritisch uitliet hierover. En ze dat ook weer bij zichzelf herkende. Hoe krachtig is dat!
Een opstelling kan over abstracte zaken gaan. Zo heb ik tijdens een speciale Opstellingsavond over voeding een “doos met suikerklontjes” opgesteld. Hilarisch. Gaf zoveel inzichten. Luister & kijk maar.
Dus: kun je iets voelen voor iemand die niet heeft geleefd?
Jazeker! Ik zeg VOLmondig dat ik houd van mijn broer Sjaak. Ook al heeft hij niet geleefd. Heb ik hem niet gekend.
Opstellingen, Sjaak en voelen. Deze drie aspecten waren de rode draad van mijn story. Want door een opstelling, mijn eerste, voelde ik wat het betekende dat Sjaak in de lijn van kinderen stond. Dat hij daar hoorde. Het klopte. Dat voelde ik. Voor het eerst misschien wel.
Sjaak heeft een transformatie doorgemaakt. En ik ook. Door hem. Wat een cadeau. In mijn story heb ik een steen, versteend hout, de hele tijd bij me op het podium. Aan het einde van mijn story vertel ik wat deze steen voor mij betekent.
Gehele story bekijken?
Wil je mijn hele story bekijken? Dat kan! Dit waren enkele scenes die ik wilde benadrukken maar ik heb over nog meer zaken verteld.