Boekreview: Ki. Kracht van binnenuit

Een boek over Ki; de natuurlijke kracht in ons. Van ego naar zijn. Ineens was het boek uit en was ik verbaasd. Zo raakte dit verhaal mij. Een mooi boek voor een ieder die merkt dat het leven hem/ haar inhaalt.

ineens is het boek uit

Herken je dat? Ben je een boek aan het lezen, dan is ineens dat boek alweer uit. Terwijl je voor je gevoel net bent gestart! Dat overkwam mij bij dit boek. Het boek gaat over Peter en Peter werkt zich helemaal te pletter in de zakelijke/ financiële dienstverlening. Van zijn relatie is bijna niks meer over. En werk voert de boventoon. Alles in zijn leven staat in het teken van zijn werk. En dan vertrekt hij op vakantie met zijn vrouw naar Kathmandu. Een week vakantie (niet te lang want langer dan een week kan hij niet gemist worden). Hij is een depressie nabij. Weer… 

“En daar zat voor mij natuurlijk de herkenning: ook gewerkt in de zakelijke dienstverlening en ineens mijn baan opgezegd! Het raakte me hoe kapot Peter was en hoe hij desondanks toch voor zichzelf koos. En hoe!”

Wat gebeurt is natuurlijk machtig mooi

Want Peter besluit daar te blijven. Wekenlang verblijft hij in een klooster waar hij leert structuur aan te brengen in zijn leven. Waar hij weer kan slapen zonder pillen. Waar hij fysiek weer sterker wordt. Waar geven en nemen weer in balans raakt. En hij ontdekt daar Ki. Ki is de natuurlijke kracht die in ons huist en ons helpt bij een krachtig en energiek leven. 

Wat vond ik mooi aan dit boek?

  • Dat Peter het lef heeft om gewoon te blijven en aan zichzelf te werken. Dat hij in het begin vanuit “ego” acteert en dat achter zich kan laten. 
  • Dat de auteur aan het einde van het boek nogmaals de vier Ki principes opsomt.
  • Dat in het boek oefeningen worden beschreven, die je ook zelf kunt doen.
  • Dat bepaalde principes mooi aan bod komen, zoals geven en nemen. Zoals: als je iets wil weten, dan vraag je ernaar.
 

Wat viel mij op en gaf mij een “jaja, tuurlijk”-gevoel?

  • Dat Peter vrij snel alle principes zichzelf eigen maakte. Na een paar keer mediteren, had hij geen enkele gedachte meer tijdens het mediteren (na een jaar mediteren, ervaar ik dat nog steeds als een uitdaging 😉 ).
  • Of dat hij de oefeningen gelijk “goed” deed.


Het ging mij een beetje snel. Wellicht waren de omstandigheden ook zodanig dat het hem goed afging. Dat de transitie van een stil klooster hoog in de bergen naar een vol, druk Amsterdam (en het dus vasthouden van de structuur die hij zichzelf heeft aangeleerd) vrijwel moeiteloos ging. En juist daar was ik benieuwd naar! Hoe zorg je ervoor dat je in de drukte van het leven hier toch de ruimte en rust vindt om te mediteren en je innerlijke kracht aan te spreken? Daar werd niet uitgebreid bij stil gestaan. Integendeel. 

Universele energie. Liefde.

Uiteindelijk gaat het om Ki. De universele energie. Waartoe iedereen toegang heeft. Die genezend en energiek werkt. En kracht geeft. Maar die niet iedereen kan aanspreken omdat ze meegesleurd zijn in het drukke, gestreste leven hier. Dat men zich lusteloos en moe voelt. Niet vooruit te branden is. 

Wil je ermee aan het werk?

Dan kun je bijvoorbeeld het werkboek aanschaffen. Ook geschreven door Hans Peter Roel. Boordevol oefeningen en opdrachten om zelf met Ki aan de slag te gaan. Als je dit hebt gedaan, wil je mij dan jouw ervaring hiermee laten weten? Ben benieuwd!