Deze man besloot zijn rol in het samengestelde gezin verder te onderzoeken. Voor wie werkte hij nu eigenlijk zo hard? Tijdens een 1 op 1 gesprek werd tijdens een opstelling zijn rol duidelijker.
Dat zij in België wonen en dat Corona momenteel heerst, helpt niet aan de situatie. Maar hij en zijn vrouw; ze missen de kinderen en zien ze graag vaker! Hij wilde graag onderzoeken hoe dat zou kunnen.
Tijdens de voorbespreking kwam zijn grote verantwoordelijkheidsgevoel en zijn actiegerichtheid naar voren. Ondanks het feit dat de kleinkinderen van zijn vrouw waren, voelde hij zich meer verantwoordelijk en was hij degene die alles regelde. Tijdens en na de opstelling bleek dat hij steun miste van zijn partner. Dat die verantwoordelijkheid kwam uit zijn gezin van herkomst. Dat het hem rust gaf om even niks te “moeten”. De opstelling ging niet over het samengestelde gezin dat zij waren. Het ging om het nemen van zijn eigen verantwoordelijkheid, de regie (weer) nemen over het eigen leven.
Een paar dagen later kreeg ik een mail van deze opa. Hoe hij bij thuiskomst zijn partner had getroffen. Zij vroeg hem hoe het was geweest. Opa kon zijn partner vertellen wat de inzichten waren en vooral dat hij zo graag haar steun wilde. Zijn partner erkende dat waardoor er een last van zijn schouders viel. Ook nu ervaart hij -weken na de opstelling- het effect ervan. Hij is zich bewuster van het verschil in ego en zijn. Dat helpt hem goed. Hij staat ook meer stil bij zijn gevoel en zijn neiging om zich klein te houden wordt steeds minder.