Als kind stelde mijn klant zich vaak de vraag: “Hoor ik wel bij dit gezin? Ben ik niet geadopteerd?” Ondanks dat ze twee ouders heeft die nog steeds leven, waren zij emotioneel vaak onbereikbaar. Als middelste van drie kinderen voelde ze zich vaak op afstand, terwijl haar oudere broer en jongere zus het goed met elkaar kunnen vinden. Ze werkt hard om haar plek in het gezin te vinden en vraagt zich af: wat is nu mijn plek binnen dit systeem?
Eerst exploreerden we haar vraag
Vaak zit er onder de vraag nog een andere vraag en nog een vraag… Het is dus zaak om deze vraag voor te bespreken. En ook om verwachtingen te managen. Hoe ziet de avond eruit? Hoe ziet de opstelling eruit?
Ik werk intuïtief als familieopsteller
Dat betekent dat ik vooraf de vraag met de klant voor bespreek maar ik pas op de avond zelf ga voelen wat nodig is qua opstelling voor de klant. Vaak gebeurd dat d.m.v. een “plaatje” dat in mijn hoofd verschijnt. En ik volg dat beeld.
In de familieopstelling stond mijn klant buiten het gezin
Vader, moeder en haar broer en zus stonden bij elkaar. Alleen tussen broer en zus was verbinding, de rest zag elkaar in eerste instantie niet. Degene die mijn klant representeerde benoemde direct dat er iets voor haar lag dat zij droeg, maar niet van haar was. Dat moest worden terug gegeven! Aan moeder welteverstaan.
Dat gaat natuurlijk niet zo makkelijk of snel
Er gebeurt iets bij moeder, iets bij haar dochter en ook vader werd ineens betrokken. Wat mijn klant merkte is dat zij lastig haar gevoel kon uiten. Ze voelde het absoluut maar kon het niet makkelijk uiten. Dat slikte ze in. Ze had wat dat betreft ook geen goed voorbeeld gehad.
Uiteindelijk was het niet aan mijn klant om het terug te geven
Het was aan moeder om datgene, dat bij haar hoorde, terug te pakken. Dat gebeurde ook. Dat gaf rust. Zeker toen mijn klant haar toekomst mocht aankijken. Er kwam direct ruimte en zin!
Een familieopstelling is een fenomenologisch gebeuren
Het is voelen wat moet gebeuren. Niet begrijpen, snappen, weten, vinden of denken.