De regenboogbaby is voortdurend op zoek naar zichzelf

Regenboogbaby’s zijn altijd zoekende. Zoekende naar iets wat bij hen past. Vele hobby’s ben ik gestart. Van fotograferen tot aan hardlopen. Telkens na een tijdje “stopte” het ineens. Werd ik weer onrustig en vond ik weer iets nieuws. Alsook met boeken lezen. Ik lees en schaf veel boeken aan. Ik begin er ook altijd in. Uitlezen? Dat is een ander verhaal.

Totdat...

Totdat ik een aantal jaren geleden, volgens mij was Luuk nog maar 1 of 2 jaar, ineens een paar dahlia’s bij de Boerenbond kocht. Ze waren prachtig. Ik deelde de bloemen uit (wat ik nog steeds doe en gaaf vind) en het jaar erop had ik al bedacht dat ze meer ruimte mochten hebben. Op een betere plek met meer zon.

Zo gebeurde dat elk jaar de tuin beetje bij beetje werd aangepast. Aangepast om de dahlia’s een betere bodem te geven. Werd de zolder van de schuur gebruikt om de dahlia’s te laten overwinteren. Begon ik zaden te verzamelen. Ging ik mijn eigen baby’s kweken. Stond de keuken in februari/ maart al vol met potten vol aarde en knollen om de baby’s te zaaien en de eerste knollen voor te trekken.

Elk jaar gaat het weer iets professioneler

En leer ik van mijn fouten:

Dat jutedraad wellicht beter is als plastic maar wel eerder vergaat dan plastic. Dat het kaartje, waarop de naam van de dahlia staat, dan niet meer aan de plant vast zit. Dat had ik niet kunnen bedenken.
Dat het draad om de dahlia’s te leiden echt wel makkelijker over de dahlia’s kan worden verdeeld.
Dat de slakken elk jaar vindingrijker worden maar ik ook.
Dat een plant vergaat vanwege te veel regen/ slakken een keer niet erg is, want dan mag ik weer een nieuwe kopen (win-win situatie).
Dat een bepaalde dahlia mooi lijkt en dat uiteindelijk toch niet blijkt te zijn. Ik dan daar met humor mee om kan gaan. Ik noem deze dan gewoon “de plaag”. Want natuurlijk zag ik dan alleen maar die bloemen!

Het gaat me moeiteloos af

Ik bedenk vooraf niet wanneer ik in de tuin ga werken. Ik loop rond en zie dan wat nodig is. Voordat ik er erg in heb, doe ik het. Zonder mopperen! Dat is een van de tekenen dat het niet vanuit de wil komt maar vanuit de ziel. Je denkt er niet over maar doet het gewoon!

Waarom dat zoekende?

Om de een of andere reden heb jij het idee/ gevoel dat je niet compleet bent. Dat er meer nodig is. Dit kan het niet zijn. Dus blijf je zoekende om jezelf heel te maken. Terwijl je al “heel” of “compleet” bent. Eigenlijk is het een grote zoektocht naar wie jijzelf bent.

Wie ben ik zonder jou? Dat wordt de titel van mijn boek als ik ooit een boek schrijf over mijn regenboogbaby-schap. Want wie ben ik nou…
Wie ben ik? Wat wil ik? En wat heb ik nodig? Een grote zoektocht naar jezelf, jouw eigen identiteit.

Als je, net als ik, iets vindt dat meer dan 100% passend is, dan ga je merken dat je steeds minder zoekende bent. Dat je hier kan zijn en blijven. Niet gelijk weer weg hoeft te gaan, iets nieuws moet ontdekken. Een ander effect is dat je zelfvertrouwen groeit, jezelf van waarde weet te schatten en meer leert te begrenzen. Klinkt mooi he!

Ben jij een regenboogbaby en herken je dit?

Altijd zoekende naar iets anders. Iets wat je interesse vasthoudt. Iets wat gewoon van jou is? Zoekende en niet lijken te vinden.

Weet dan het volgende:

Het hoort bij het proces van een regenboogbaby zijn. Accepteer het. Je leert zo heel veel, wat de anderen ook zeggen. Je leert namelijk wat echt bij je past.
Kijk hoe je je interesses kan combineren met elkaar. Want ook al maak je het niet af, er is wel degelijk een interesse.
Wees trouw aan jezelf en heb vertrouwen in het proces. Bedank je mind voor al het werk dat hij voor jou heeft gedaan en doet. En geef aan dat je voor je hobby je gevoel, intuïtie en/of ziel wil inschakelen. Dan zul je gauw genoeg je passie vinden (en wie weet heb je die al gevonden maar weet je het nog niet).

Iemand noemde mijn passie voor de dahlia een obsessie

Als ik deze woorden serieus had genomen (het zegt namelijk alles over de ander) dan was ik wellicht gestopt.

Terwijl het me zoveel oplevert:

Rust in mijn hoofd
Genieten van de kleuren, vormen
Werken met mijn handen in de aarde
Fysieke arbeid door het omspitten van de tuin, het uithalen van de knollen elk najaar en weer planten in het voorjaar
Het delen van deze pracht met anderen door bloemen en baby’s weg te geven (hoe gaaf is het dan dat mensen foto’s sturen van hun baby met bloemen!)

Blijf trouw aan jezelf: blijf voelen wat het met je doet. Op het moment dat je ervaart dat het moeiteloos gaat, dan zit je goed!”

Een combi van mijn interesses

“Ik ben geen fotograaf ook al heb ik ooit zo’n cursus gevolgd en een goede camera gekocht. Wat ik wel super leuk vind, is om prachtige foto’s van mijn dahlia’s te maken en die te delen op socials en ook op mijn website te plaatsen. Zo combineer ik mijn interesse met mijn passie.”

Wil je hierover eens van gedachten wisselen?

Dat kan natuurlijk! Boek dan vrijblijvend een kennismakingsgesprek en we praten er verder over. Ook kun je op deze pagina meer info vinden over regenboogbaby’s.