
Ik was niet alleen. Het moment dat ik mijn (verloren) tweelinghelft voelde
Soms gebeurt er iets ogenschijnlijk kleins, en toch verandert het alles. Je pakt wat krijtjes, maakt een tekening, en ineens zie je iets wat je nooit eerder durfde te voelen. In deze blog neem ik je mee in een ervaring die mijn hele binnenwereld op z’n kop zette en die me liet beseffen dat ik nooit echt alleen was. Misschien herken jij dat ook. Dat gevoel dat er iemand ontbreekt. Iemand die je misschien niet kent, maar wél altijd bij je is geweest.